Een burn-out hakt er stevig in. Zowel bij het slachtoffer als bij de familie en bij de collega’s. Als werkgever wil je uiteraard dat je personeel zowel mentaal als fysiek blaakt van gezondheid. Maar wat doe je als dat toch niet zo blijkt te zijn? Hoe ga je om met burn-out op het werk? En hoe zorg je ervoor dat de werknemer in kwestie succesvol re-integreert? In dit artikel formuleren we een antwoord op al deze vragen.

Voor de werknemer

In de eerste fase van een burn-out is rust cruciaal. De werknemer in kwestie moet zowel fysiek als mentaal de tijd krijgen om de batterijen weer op te laden. Pas wanneer het slachtoffer opnieuw de energie heeft gevonden om zijn leven in handen te nemen, kan er over werk gepraat worden.

Om de kans op slagen na burn-out te verzekeren, is het van groot belang dat het slachtoffer na een langdurige rustperiode tot een inzicht komt. Wie er na een burn-out weer vol invliegt zonder zijn levensstijl aan te passen, loopt een groot risico om opnieuw te crashen. Om herval te vermijden moet het slachtoffer goed beseffen wat de oorzaak van de burn-out was. Hij of zij moet doordrongen zijn van andere overtuigingen en geoefend met nieuwe attitudes. Pas wanneer aan die voorwaarden is voldaan, kan de re-integratie succesvol verlopen.

Voor de werkgever

Maar ook werkgevers die in aanraking komen met burn-out zitten vaak met heel wat vragen. De meest gestelde is wellicht: “Zal de getroffen werknemer even productief zijn na zijn terugkomst?”

Het antwoord is: ja. Op voorwaarde dat je als werkgever voldoende tijd en aandacht schenkt aan het re-integratietraject. Dat op zich kan trouwens een krachtig signaal zijn naar andere werknemers. Als je laat zien dat je écht inzit met het welzijn van de getroffen werknemer zullen ook de andere collega’s daar kracht uit putten. Je geeft een duidelijk signaal dat je niemand laat vallen. En loyauteit is erg belangrijk op de werkvloer.

De werknemer zelf zal daardoor dankbaar en nadien nog loyaler zijn. Een werknemer die met een gezondere, evenwichtigere mentaliteit werkt, is niet alleen een betere werknemer. Hij of zij kan ook voor andere werknemers een voorbeeld zijn.

Ook als we burn-out met een louter zakelijke bril bekijken, is re-integratie cruciaal. De opleidingskosten van een nieuwe werknemer liggen namelijk veel hoger dan de re-integratiekosten na burn-out. Die laatste kent de werkwijze van het bedrijf en zal zich na zijn ziekte snel weer nuttig kunnen maken. Bovendien is het helemaal niet zeker dat je wel een nieuwe werkkracht vindt. De concurrentie op de arbeidsmarkt is namelijk moordend.

Wat als de re-integratie niet lukt?

Bij sommige burn-outpatiënten is re-integratie onmogelijk. Dat is het geval bij mensen die tijdens de reïntegratieperiode tot het inzicht komen dat ze meer energie zullen halen uit een andere werkomgeving. In dat geval is een definitieve scheiding voor alle partijen beter. Voor de werknemer betekent het een nieuwe start met een schone lei. En voor de werkgever ontstaat er duidelijkheid.